NAD PRZEPAŚCIĄ
stańmy nad przepaścią
z ludzkich rąk
i uśmiechnięci
skoczmy do innego świata
bez tęsknoty
Cierpię na chroniczny brak weny twórczej.
stańmy nad przepaścią
z ludzkich rąk
i uśmiechnięci
skoczmy do innego świata
bez tęsknoty
Cierpię na chroniczny brak weny twórczej.
Komentarze (3)
Podoba mi się wiersz...i to zakończenie jest takie
wyraziste...
Całkiem niezła miniaturka, na brak weny nie wskazuje
:)
podoba mi się nie zlizgasz się po słowach tylko dajesz
wyraz temu co piszesz.