Nadzieja...

Nadzieja...

Krocząc po czarnej asfaltowej scieżce...
Przeciskamy sie przez szary ludzi tłum
Stojąc w obliczu miejskiej ludzi walki o lepsze jutro...

Zastanawiamy się nad jej sensem...
szansami powodzenia...
Rozmyślamy nad celem kazdego stawianego przez nas kroku.

Rozglądamy się na każdym rogu....
Szukając pretekstu dla jej usprawiedliwienia
Czy jest coś co jest tego wszystkiego warte?
I czy go znajdziemy.....
NIE WIEM...

Ale tego czego możemy być pewni to... NADZIEJI
Bo przecież o n a zawsze opuszcza Nas ostatnia...
w nie pewności i szansy spkojnego nadejścia lepszego dla Nas jutra.
(bez podjęcia jakiej kolwiek walki)

autor

Shadow86

Dodano: 2005-11-04 20:58:16

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie