Naiwności obłok

Wiem, że jesteś
i za chwilę znikniesz.
Zostanie mi po tobie naiwności obłok.
Snutych fantazji liście opadną.
Nastanie jesień z mroźnym wiatrem
chłodzącym moją tkliwość.
Moja uczuciowa porywczość ułoży się do zimowego snu.

Choć wiem, że do następnego fascynującego mnie
człowieka, jego słów i głosu…
Po czasie jednak „takiego samego jak wszyscy”
Typowe, przelotne i płytkie.

Zamaszystym ruchem zrzucam ze swojego blatu bylejakość.
Stawiam na nim oryginalne, starannie zrobione przetwory w lśniących słoikach.
Pomyśleć, że wcześniej pozwalałam, by na nim stały
chemiczne papki o niezidentyfikowanych smakach w plastikowych kubeczkach.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2013-10-17 Dodano: 2016-04-02 14:30:24

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie