Najpiękniejsza moja Ewo....
* * *
Najpiękniejsza moja Ewo,
Czy posadzisz ze mną drzewo?
Czy zbudujesz ze mną domek
Byśmy mogli siedząc obok
I trzymając się za dłonie
Patrzeć w ogień,
który płonie
Sypiąc iskry naszych pragnień...?
A, gdy już będziemy starzy -
Zakurzeni wspomnieniami -
Czy w tym świecie co za nami
Odnajdziemy ślady marzeń,
W naszych myślach
już pogodnych...
ukojonych w snach łagodnych?
Czy, gdy już będziemy sami -
W Wielkiej Ciszy Blasku Pełnej,
to zostanie w nas, gdzieś na dnie
Ta nadzieja, co przytrzyma
Drugie ramię - gdy upadnie...?
Czy na nowo w nas zakwili
Cichym ptakiem - co zaśpiewa
Pieśń o dwojgu pięknych sercach
otulonych w korę drzewa...?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.