Najpiękniejszy dar - przebaczenie

Prawdziwa miłość przetrwa wszystko.

Dwoje ludzi połączeni sakramentem
Wielka miłość, namiętność
Iskierka rozpalająca bliskość
Nie mogli powstrzymać się przed tym momentem.
Bezpieczeństwo i opieka, wszystko to dostała
Lecz swe uczucie głęboko gdzieś schowała
To się wypaliło i sam popiół został
Co mam zrobić, by ten żar na nowo powstał?
Wtargnął w ich idealne ognisko
Nie patrząc na nic zabrał Mu wszystko
Ten największy skarb, osobę ukochaną
Cóż ten człek ma począć? Duszę mu wyrwano!
Ona ze szczęścia płakała
Wreszcie ma co chciała
Dawna namiętność wróciła
I stare życie odmieniła.
I tak minął miesiąc jeden
Pięknie rozkwitnął ich miłosny eden
Lecz coś się zepsuło, czar magiczny prysnął.
Kochanek rzekł: "Odejdź" i w oddali zniknął.
Jej świat się załamał, ale rozum odzyskała.
Teraz wiedziała, że miłością nie emanowała.
To była tylko euforii chwila
Niestety, Jej idealne małżeństwo zniszczyła.
On widział jej cierpienie
Z żalu mu serce pękało
Chciał Jej zaufać po mału
Bo najpiękniejszym darem jest przebaczenie.
Oboje zrozumieli co jest dla nich ważne
Kochają się ponad wszystko-teraz wie to każde
Wyciągnęli wnioski, bronią swego dobra
Miłość wybacza błędy-nie jest tak wyrodna.

Dla wszystkich zakochanych, mających złamane serca... Zdrada boli najbardziej...

autor

żorżet

Napisany: 2006-09-01 Dodano: 2006-09-01 09:50:10

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie