Nakarm mnie miłością

Jestem głodna ...
Mój żołądek wypełniają
nierealne wizje i marzenia,
brak mi pokarmu dla duszy ...

Brzuch rośnie od niezrealizowanych
obietnic i nadziei ...
A ja nadal jestem głodna ...
Głód wylewa się z oczu
i powoli zasłania całą twarz ...
Dlaczego na mnie nie patrzycie?
To strach? Czy wstręt?

Kopiesz mnie w brzuch
swym widokiem i stało się.
Skóra na brzuchu mi pęka
i wychodzi zmora tysiąca
złudzeń...

Ona jest głodna...

Błogosławiony Pan, opoka moja, który zaprawia moje ręce do walki, moje palce do wojny. Ps 144,1

autor

Amatorka

Dodano: 2006-09-02 11:23:19

Ten wiersz przeczytano 834 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie