Nareszcie

Kierowniczka z Mazowiecka w Pocztowym Urzędzie
już od dzisiaj emerytką i rządzić nie będzie.
Już od wielu lat czekali by się etat zwolnił,
by od gadki i pretensji każdy się uwolnił.

Toć nie była ciągle zła, nieraz miała humor dobry
przykro dla nas, że przeważnie był on tylko na dzień dobry.
Dla niej praca była wszystkim, lecz pracownik zawsze gnojem
choć wpierała nieraz bujdę my przy swoim zawsze stoim.

Za te gadki, za te krzyki, do czepiania się –niczego
zamiast bronić pracownika to gnębiła ciągle niego.
Już skończyło się nareszcie i zostaje pusty pokój
wszyscy odetchnęli z ulgą. W końcu mamy święty spokój.

autor

Jan Dmochowski

Napisany: 2008-03-12 Dodano: 2013-05-23 15:19:08

Ten wiersz przeczytano 796 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie