O nas

Znasz ty, znam ja, my znamy,

Powieki piekące, ból lanych łez,

Co każą płonąć i płoną,

By żar ich władał i trwał.



Do końca mojego, twojego życia,

Wszystko ma swój cel i sens,

Liczymy na coś, mamy nadzieję,

Wiemy, jak kochać po dni naszych kres.



Czasami jednak nie starcza sił,

Zwątpienia pojawiają się srogie,

Tworzą obrazy, zamykają drzwi,

Zmysły nie ten dobierają klucz.



Ja, ty, my wszyscy widzący cel,

Co życie mocną miarą mierzymy,

Z przemyśleń i zwątpień złych chwil,

Dni naszych księgę tworzymy.



Dziedzictwem zmagań jest ona,

Wschodów, zachodów zapisem,

Jasne i ciemne strony zawiera,

Kochamy Cię bardzo i ponad.

autor

IMAGAM

Dodano: 2006-02-18 12:43:50

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie