Nasz wiersz

Wiersz składa się z fragmentów rozmowy, ułożonych z pominięciem kontekstu. Dedykuję go "Sandałowi", który jest po części jego współautorem.

-Czy ja na pewno z nią rozmawiam?
Na pewno...?
Znamy się długo.
Czy na pewno...

-Może to nie ja,
kto wie,
ale żartować
w taki sposób?

- Wiemy, że nie ty,
tylko kto?
To teraz jestem pewny,
muszę mieć natchnienie by pisać o tobie.

-Ja bym chciała o wolności.

-Skąd dziecko ja bym nabrał tych przedmiotów
a jeszcze muszę ci ten wiersz napisać.

-Tylko nie mów tego innym.
ciebie ocalę od śmierci.

-Czemu,jestem jedynym ?

-Czasami żyje w nas taki wiersz, tyle lat,
kształtuje naszą
każdą myśl, uczucie
w sposób tak niewypowiedziany...

-Że mimo wszytko nie ma go...

-Wiem dlatego z miliona
ciebie ocalę.

Daniel znamy sie długo...ale czy na pewno? Czasami rozmawiamy ze sobą a pomiędzy naszymi słowami ukrywa sie jakiś wiersz. Dla tych wierszy warto żyć.

autor

alter ego

Napisany: 2007-09-02 Dodano: 2007-09-12 19:34:05

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie