NASZE WIERSZE...
Któż będzie kiedyś
czytał nasze wiersze
z biegiem czasu
zostaną zapomniane
te co się nimi
tak zachwycasz
i co samotnie
płaczą nad ranem
tysiące razy przeczytany
i ten co na dnie szuflady
leży dawno zapomniany
tylko Bóg je odnajdzie
w bukiet wszystkie zbierze
żeby się nie pogubiły
gdzieś w świecie
chociaż nie wszyscy
w to wierzą
Bóg jest wielkim
romantykiem przecież...
Barbara Szuraj
autor
Basia1202
Dodano: 2019-05-07 10:19:00
Ten wiersz przeczytano 1233 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Zakończenie budzi ciepły uśmiech... pozdrawiam Basiu
Myślę, że i dla bliskich będzie to miła pamiątka po
nas... podoba mi sie wiersz, a ostatnie dwa wersy
przecudne. Pozdrawiam Cię serdecznie Barbaro :)
Pięknie. Dobrego dnia Basiu:)
Pomysłowo, ciekawa pointa.
Bardzo dobry wiersz. Niebanalny.
Pozdrawiam :)
na pewno będą w kronikach akaszy i może... kiedyś...
ktoś znowu po nie sięgnie.
Niestety taka kolej rzeczy..a co pozostanie?...i jak
długo..
Piękny wiersz Basiu:)*
Witaj...może od czasu do czasu ktoś sięgnie i jeden
przeczyta...ale i tak piszmy...pozdrawiam serdecznie.
Czy zostaną? Nikt nam tego nie zagwarantuje. Szkoda by
było, gdyby piękne słowa zagubiły się we
wszechświecie. Tyle się zachowa, co w pamięci naszych
bliskich.
Pozdrawiam serdecznie :)