Naszym Penelopom
Czy cnoty Penelopy sławiłbyś Homerze
Gdybyś znał nasze żony ?
Chłopie, powiedz szczerze!
Wierność jej wypełnia Odysei strony
Czekała lecz tylko raz przez lat
dwadzieścia
Udając że ciągle jeszcze nieskończony
Jest całun śmiertelny Leartesa (teścia)
A nasze cierpliwe życia towarzyszki
z życiem w naszych czasach trudny sparring
mają
W biegu od kuchni do pieluch dostając
zadyszki
Na nasze powroty codziennie czekają
wszystkim naszym żonom kochanym za mało
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.