Natchnienie

Nagle w ogród różany zmieniła się pustka.
Czułych słów odrętwienie,w szalejącą burzę.
Rozkwitały pragnienia w realności złudzeń,
gdy przygryzła przede mną karminowe usta.

Zrywać róże garściami,w ich kolcach się nurzać,
by namiętność płynęła jak wzburzony strumień.
Chciałem w żądzy utopić wystrojoną dumę,
żeby tylko móc kochać nie czekając jutra.

Lecz nieśmiałość podstępnie,jak strzała zatruta,
grotem z lodu trąciła przebudzoną duszę.
W jednej chwili zamarzły wszystkie młode róże.
Znów umknęła wrażliwość zapisana w ustach.

Wciąż jej szukam,by wreszcie móc poczuć od środka.
Tylko nie wiem,czy iść mam?Czy śnić,by ją spotkać?

autor

Pettrus

Napisany: 2015-08-18 Dodano: 2015-11-22 11:55:36

Ten wiersz przeczytano 842 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie