Natura
Schowaj gałązkę w sercu...
Stoję pośród nieprzeniknionej
tajemniczości ,
Początku całego układu wszechrzeczy ,
Tuląc się we własnej małości ,
Że nikt Jej nie zniweczy .
Jest Ona potokiem fali swobodnej
Układającej się w takt ognia młodości ,
W dynamikę konwersacji modnej ,
Nie ma w Niej arogancji śladu ,
Raczej pełno miodem płynącej radości ,
Nie poznasz jej składu
Bez upodobania w Niej swej miłości ,
Ona jest początkiem przydatności ,
Do klasyfikacji analitycznej żywotności
,
Szukając Jej odnajdziesz Siebie ....
brzeg załatanej utopii
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.