Senna marność

Jestem ...

Zdaje się ,że noc chyli się ku końcowi
Zdaje się ,że ogród płonie doskonałym żarem
Zdaje się ,że kołysanka niknie w szmerze ognistego oddechu
ale to nie zwykły ogień ,to sztuka...czy na pewno ?tak,tak na pewno ...
czy mogę ujrzeć sprawcę końca ?oto nadchodzi w złocistym kaftanie obfitości myśli i czynu
...widze!! czy mogę?tak,tak możesz...
Więc upodabniam sie do minionego snu...srebrzysty kryształ w dłoni marności ...venitus...Ach czy uda się ?Tak ,tak uda się ...jażmo dziedziczno ści ...blask ,trach !! trach!! gwiazda śmierci ,alfa i omega ...cisza ...czy wolno ?tak ,tak wolno ci...więc śpię dalej w mroku doskonałym...

...nie zapominajcie o straconym czasie.

autor

neptun86

Napisany: 2005-11-05 Dodano: 2005-11-05 14:51:10

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie