naturalnie

umierać
na raka serca
to zadanie wszystkich

artystów poetów
romantyków nieszczęśników
zakochanych


umierać tak
to już nie zabawa
gdy nie pomaga żadna
chemia (amfetamina extazy LSD)
przeszczep (inne Ciała Zastępujące)
modlitwy matki (niechże zmądrzeje)


to już źle zupełnie
gdy przerzuty rzucają cienie
na oczy (nie widzę nic poza tobą)
na płuca (nie mogę złapać tchu)
na skórę (każdy dotyk mnie drażni)
na usta (nie zdolne do uśmiechu)
na mózg (szaleństwo absolutne)


umierać tak przy wszystkich
wygasać powoli- nieprzyzwoicie

i nikt nie może
zatrzymać powstrzymać
wymienić naprawić
serca



umieraj więc sobie powoli
i tylko nie krzycz gdy boli

autor

Dusza Niespokojna

Napisany: 2010-02-16 Dodano: 2010-02-17 21:15:45

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie