Nauka Duszy

Niosła dusza ciało przez ciernie,
Wołała o pomoc ku niebu,
Ku Panu...

Niosła dusza ciało,
Aż dotarła do celu.
Zatrzymała się w ogromnej katedrze.
Zostawiła ciało przy ołtarzu...

Pan ciała długo słuchał,
A dusza milczała,
Wsłuchana w śpiew aniołów.
Milczała, bo zaraz zakończy się droga,
Droga przez ciernie do pana ogrodu...

Padło ciało na ziemię,
Momentalnie sine i blade,
A dusza leciała ku niebu,
Błagając pana o łaski...

Znalazł młody Boży sługa
Dziewczynę martwą przy ołtarzu.
Dziewczyna z różą suchą w ręce,
Nieobecny wzrok ku światłu...

Dusza wznosi się nad ołtarzem,
Wolna w Pana ogrodzie.
Nauczyła ciało
Jak znosić życia męki...

autor

woolywell

Dodano: 2006-05-01 10:40:24

Ten wiersz przeczytano 341 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie