naziemne lądowania

:):) - rozumiemy się! - dzięki.

odnośnie tematu poniżej -
nic nie zmieniaj w zapisie swoich myśli (nie o to mi
chodziło) pisz tak jak czujesz, bo o to chodzi
przecież.
Zapis jest intymną sprawą ludzi pióra - nie znoszę
osobiście nacisku na zmiany - tak samo, jak odczyt
wierszy.
Przyznaję, nie wszystkie Twoje wiersze są dla mnie w
całości "dostępne", ale z czasem zagłębiania się w nie
dostrzegam coraz "głębiej".....

miłego dzionka:)

Maju! - dziękuję! takze za trud czytania. Ja wiem, ze
moich zapisow nie czyta się łatwo. Takie to poszarpane
i "napstrzone". - Jednak - coraz bardziej jestem
przekonany, ze właśnie tak. -tylko - trzeba to robić -
idealnie, w zgodzie z zachwytem ,wątpiwościami,
refleksją.
T nie znaczy, ze miałbym uważac to za jedyny -
właściwy sposób zapisu.
Dziekuję jeszcze raz -i - pozdrawiam serdecznie:)

Wiktorze - szacun- Twoje dywagacje są tak dojrzałe,
jak klapsa w trawie (to komplement) - czuje się pełny
smak

Faktycznie, Sławek ma rację, Twoja pisownia jest
szczególna - jedyna w swoim rodzaju- i trzeba osiągnąć
pewien punkt pojmowania obrazu, by nadążyć za Twoim
polem postrzegania.....
pomału uczę się tego, a jak już osiągnę, będę miała
pełna satysfakcję we wczytywaniu się w Twoje słowa....


pozdrawiam i miłego dnia życzę:)

Myszkowata! - Daj Imię...
- bardzo czytaniem i odbiorem im pomogłaś... -
poprawiłem

No zatkało mnie.Cóż mogę powiedzieć....zagrałeś na
mojej duszy i struna wciąż drży.Dziękuję.

jeśli kiedyś się dowiem to może teraz poczuję
pozdrawiam

Muszę szczerze powiedzieć, że ten wiersz bardzo mi się
podoba. Jest inteligentny jak autor. A autor pisze
wiersze bardzo specyficznie, jest jedyny w swoim
rodzaju na Beju (a pewnie i poza). :)
Dopiero tutaj doradzono mi, jak wierszy nie pisać. A
jak się to wie, to przy odrobinie pilności można piąć
się w górę (w drabinie brakują szczeble, trzeba
uważać) . :)
Pozdrawiam serdecznie

Bardzo wymowny wiersz o samotności, pozdrawiam :)

Przez przypadek - wyszło coś dość zabawnego: w trzecim
wierszyku - miało być "Młody Wielbicielu Dojrzałośći",
ale... - pozostawiam z literówką:))))
- i cześć!

Arku! - Pani dulska - szczególnie silna i wyraźna jest
chyba w wierszyku przedostatnim. W pozostałych -
dulszczyzna może też jest, ale bardzo poplątana przez
prawdziwą samotność niespełnienia.
Dzięki za wizytę. Wszystkiego najlepszego:)

Wiktorze, jesteś jedyny w swoim rodzaju. po
przeczytaniu przyszła mi do głowy - (nie wiem
dlaczego?)
pani Dulska. wiersz z odrobiną ironii, ale takiej w
dobrym typie.
miłego wieczoru :):)

Nieszablonowy wiersz :-) Podziwiam :-)A co wypada, a
co nie w pewnym wieku,hm,można się zastanowić
:-)Pozdrawiam :-)

Witaj Wiktorze:)

Ja tam się nie zastanawiam co mi już nie wypada a co
wypada.
jak zawsze zauroczony :)

Pozdrawiam:)

A młodość ta jest dopiero szalona i zapomina się
często.