I nic

Raz
Dwa, trzy
Odliczam momenty
Jest już ich tyle
Lat piętnaście

Otwieram butelkę z winem
I tańczę na podeście
Ściągam powoli ciuchy
Najpierw bluzkę
Potem spódnicę

Biegam po całym lesie
Wołam i krzyczę
Jak nie było tak nie ma

Wychodzę w miasto
Idę w świat
I nic
Ciągle nic

Ta cisza powoli mi doskwiera

Siedzę w domu
I nic

Wyciągam książkę spod poduszki
Tak, tą ulubioną
Czytam ją po raz trzydziesty
I dalej nic
Na nowo

autor

Jane Phone Cone

Napisany: 2010-05-09 Dodano: 2010-05-09 21:44:34

Ten wiersz przeczytano 760 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie