Nic

Dawno nie pisałem...wiele się zmieniło...

Tysiąc dusz ... idzie ...
Przez wieczną ciemność
Przez pustkę jasności
Na spotkanie wschodu
Grzech jest cudem dnia
A noc na skrzypcach snu
Błądząc przez ścieżki pragnień
Zapadam się w stan zwątpienia
Ginę w sobie ,grzebię barwę radości
Wbijam cierń w oblicze szczęścia
Zamykam dziewiątą bramę
Spotykam przeznaczenie
Umieram w dniu narodzin słońca
A to ... a to co piszę ... to tylko
Słowa ... słowa ( smutku )

... sami widzicie ... jest inaczej ... ale człowiek rodzi się po to żeby umrzeć ... więc trzeba korzystać z życia w pełni i niczego nie żałować

autor

Mroczny_Anioł

Dodano: 2005-09-08 02:33:43

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie