Nić Adrianny
Zgubić się w tłumie
i odalezć sie na nowo.
Zapamiętać to co było
i iść swoją drogą.
Nie zapomnieć o nadziei
i tej sile, która zawsze kroczy obok.
Zakochiwać się od nowa w tym słońcu
i w tym wietrze.
Poczuć wolność,radość,spokój
i uwierzyć że są wieczne.
:)
autor
Fazer-cia
Dodano: 2007-10-19 11:59:04
Ten wiersz przeczytano 668 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.