I nic ja..., nie wiem co sie stało.

Kiedyś zabłądziłem w ostępy ogrodu,
niby bez powodu.
Lecz już wtedy miałem "pomysły kudłate",
ona była mama, a ja grałem tatę.

Kiedy klęczeliśmy naprzeciwko siebie,
tak dokładnie nie wiem,
gdzie ją dotykałem, lecz było wspaniale,
pod cienką koszulką miała piersi małe.

Gdy dotknąłem lekko, oczęta przymknęła,
i gdzieś odpłynęła.
Wtem, ni z tąd ni z owąd, zasłabła bidula,
omdlała na trawę, musiałem przytulać

odsłonięte ciało swoim własnym ciałem,
nie wiem co się stało, wtedy pomyślałem,
że piękne to ciało, nie wiem, co się stało.

Potem powiedziała, że troche bolało,
i krew poleciała. Nie wiem co się stało.

Słońce było piękne, w głowie mi szumiało,
i ptaszki śpiewały, nie wiem co sie stało.

autor

HENO

Napisany: 2008-03-01 Dodano: 2008-03-01 18:24:13

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie