Nic nie mów
Nic nie mów!
Zmrok jeszcze powróci
zaskoczy mnie swoją smukłością
i przyczajonym wrzaskiem
Nie śpiesz się całować ustami!
Najpierw całuj mnie wiatrem
i ciepłą falą leśnych rozpaczy
Swoim ciałem zabierz ciche zmartwienia
nie całuj mnie uśmiechem
lecz nagimi spojrzeniami dotykaj moich
snów
i w dzikich koszmarach zapomnij o ciszy
autor
persefone
Dodano: 2006-08-05 17:47:07
Ten wiersz przeczytano 596 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.