Nicość

Na szybach szarość zarasta,
Nieumyte oczy po nocy,
Jam jeszcze w niemocy,
Godzina dwunasta.

Rozmywa się sen jak mara,
W ustach smak goryczy,
Ktoś zza ściany krzyczy,
Coś stanie się zaraz.

Nie,jeszcze nie teraz,
Lecz może tej nocy,
Gdy mnie sen zaskoczy,
Teraz zmęczone oczy przecieram.

Pusto ciemny pokój,
Choć za oknem jasno,
Panie pozwól mi zasnąć,
Dajcie mi wszyscy święty spokój!

autor

maggik7

Napisany: 2002-09-19 Dodano: 2008-10-16 11:41:57

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie