Nicość pośród wieczności

Jesteśmy niczym pośród wszystkiego
pustką w głowie martwego
nietrwałym bytem gasnącym
wedle ludzi pasjonujący
mdłością na tle artysty
rytmicznym gestem gitarzysty
wszelakim zła ogółem
pośród martwej ciszy naturze
wylęgającym się nasieniem
Boga gniewnego
nagością przed publicznością
oraz geometryczną wzniosłością
i całą resztą świata podłego
bo to ludzkość stworzona przez niego
tego panującego
nad zgniłym światem
nad trwałą hodowlą
ludzi i stworzeń
wieczność wpisana w krąg życia naszego
bo co by przetrwało bez cząstki czegoś złego?
Co by urosło wzrastało bez tej opatrzności
gdy tchem nagłym porzucasz te gorycz
roztapiasz tą miłość powszechną jak noc
i wymagasz trwania jak on
(o)n
o! zawsze tutaj jest
on powierza Ci tajemnice swe
rozpatrznie wychowuje Cie
i chroni przed nagością i złem
Otacza ciepłem i wznosi znad dna
chroni przed upadkiem w nicości
nieskromnie tu jest bo być chce
natomiast jak bardzo Ty tego chcesz?
Bo czasami chyba wcale nie...

autor

Littlescared

Napisany: 2014-12-26 Dodano: 2014-12-26 02:23:46

Ten wiersz przeczytano 1415 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie