Niczym Anioł Stróż

znowu poza nawiasem kończącego
się zdania leżymy jak płatki
róż obijając się o krawędzie
niezależnych od nas
sekund płynących nurtem
Boga

niczym dwa motyle pełne
barw pod powieką łączymy
się ciszą by później
na nowo opaść z chmur
w rzęsę - z rzęsy
powracasz we mnie

jak?

nie pamiętam czy już kiedyś
mówiłeś mi o lataniu
że podczas rozpościerania
skrzydeł wyobrażasz sobie
jak śpię w cieniu drzewa
i marzę tak sobie
o nie wiadomo czym

ja wiem - w końcu obok
ciebie jestem niczym
anioł stróż pilnuję
byś nie spadł
z piedestału

autor

Kornelia

Napisany: 2006-12-28 Dodano: 2006-12-28 18:33:08

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie