...Niczym wiatr...

Umysł zamroczony,
na wpół uśpiony,
nieposłuszny,
nie dający się utrzymać,
szaleje z myślami.
Niczym wiatr,
co za oknem chmury
ciężkie pogania.
Tak pogania myśli, za dnia
niepozbierane, nieuporządkowane.
Cicho, już cicho,
Daj chwilę odpocząć.
Dość mam twoich
zmieniających się nastroi.
Pora snu
zbliża się cichymi krokami.
A później,
Jak co noc,
niczym wieczny rytuał,
budzę się w ciemnościach,
I na nowo odżywa
wspomnienie....
Ciebie...

autor

Złośnicaaaaa

Dodano: 2007-02-08 09:43:18

Ten wiersz przeczytano 383 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie