nie chciałam cię budzić
wybiegłeś na ulicę
bo zobaczyłeś mnie ?
nie –
to tylko gałąź
konającego drzewa
majaczy w ciemnościach
to tylko rozpryśnięta gwiazda
to szklane oczy sowy
zdemaskowane w zaroślach
nocy
spłoszone
to tylko pióra nietoperza
młócą powietrze
(który nigdy ich nie miał
wybiegłeś na ulicę bo
myślałeś że to ja… ?
wiesz… może to byłam ja
ale moje kościste łopatki
nie spełniły funkcji skrzydeł
i spadłam, próbując
ulecieć stąd
obudziłam cię ? przepraszam
ten hałas miał być bezdźwięczny
wygłuszony – wśród ścian
zbudziłam cię ? niepotrzebnie
wróć, zamknij za sobą drzwi
i okna, szczelnie
rano będzie słońce
a ja
będę gdzieś
indziej
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2018-03-12 00:02:07
Ten wiersz przeczytano 803 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
No tu miało być :-) czasami też przeprowadzam takie
wewnętrzne dialogi
Smutny ale piękny wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
Miłość jest największą słodyczą i największą goryczą
na Ziemi
Pozdrawiam
Ryszard
Nie umiem ze spokojem czytać takich wierszy...
Serce aż boli.
Pozdrawiam Marto.
Poruszasz do głębi... Twoje wiersze przepełnione
smutkiem są takie piękne. Chciałoby się tulić peelke,
a może autorkę.
Pozdrawiam ciepło Marto :*)
Witaj Marto.
Podoba się wiersz, pełen emocji.
Dusza uwieziona w ciele, jak i ten związek Pelki, z
ktorego chciałaby sie wydostać, uciec.
Samotność, we dwoje, Peelka, zaczyna się buntować,
wybudź go, wybudź... niech nastąpi zmiana, na lepsze,
czego życzę, temu związkowi.
Pozdrawiam Marto.:)
Smutek..nie ma ciepła..chociaz on chyba
wybiega..Atmosfera dramatyczna uwięzionej duszy..
Pozdrawiam serdecznie..
Miłość bez poczucia bezpiecznego trwania tak jak
chromy człowiek na nogach się słania... smutny wiersz,
bo smutna miłość, pozdrawiam serdecznie
Przepięknie opisane odczucia peelki w związku, którego
nie odbiera jako szczęśliwego. Ona chciałaby
„odlecieć” od niego, lecz jakaś siła trzyma ją na
miejscu.
Pozdrawiam serdecznie Marto. :)
przerażająco smutny tekst Pozdrawiam:))
Bardzo ciekawy wiersz pozdrawiam serdecznie ;)
Smutno u Ciebie i te straszydła. Nie szkodzi, ale
wiersz ładny. Pozdrawiam Marto.
Ten wiersz nie jest smutny, lecz przerażający. Mam
nadzieję, że ten niezwykły obraz duszy tylko sobie
wymyśliłaś. Ode mnie zawsze uściski. Pozdrawiam
Och jak smutno.
Pozdrawiam:)
W Krolu Olch jakies galezie I szmery tworza niemal
realny obraz