Nie do poznania
Praktycznie ludzi zrozumieć się nie da.
Z nimi źle, bez nich większa bieda.
Każdy inaczej pojmuje świat.
Co innego ceni.
Inną ma twarz.
Jak diament się mieni
i rani jak kamień.
Nie przestaję
w ludzi się wpatrywać.
Staram się pojąć choć odrobinę.
Już myślę, że wątek trzymam,
że za chwilę
przeniknę na wskroś człowieka...
Gdzie tam.
Znów coś powie, jakoś się zachowa,
że wypada schować
wszelkie mniemania.
Człowiek jest zwyczajnie - nie do poznania.
autor
DoroteK
Dodano: 2011-07-07 07:40:28
Ten wiersz przeczytano 842 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
To prawda, słuszna refleksja i puenta, pozdrawiam
ciepło.
Człowieka najlepiej poznaje się poprzez rozmowę.
Serdeczności :)
Ciekawa refleksja na temat kamienia...
Żeby zrozumieć drugiego człowieka, trzeba go bliżej
poznać, choć i tak nie da się do końca stwierdzić na
ile jest wiarygodny i wart czyjegoś zaufania.
Wciągająca życiowa refleksja.
Skłaniasz czytelnika do przemysleń.
Pozdrawiam:)
Marek
DoroteK masz racje nie do poznania :) i choćby beczkę
soli, nic z tego.Pozdrawiam
Ojjjjjjjj człowiek się nie zmienia, człowiek czasem -
po prostu - daje się tylko poznać z innej
strony;)...Pozdrawiam serdecznie:)
bardzo dziękuje i ---------------pa
wszyscy juz wszystko napisali przede mną, a ja po
prostu powiem ze niezmiennie u Ciebie jest miło,
szkoda że nie mam tyle czasu co wczesniej by wpadać tu
codziennie :) Pozdrawiam
człowiek to osoba trudna do rozszyfrowania
co nie którzy ubierają maski lecz dlaczego?
nie wiem..
pozdrawiam serdecznie:)
Ile ludzi tyle charakterów :)
Pozdrawiam serdecznie :)
jak zwykle u Ciebie ciekawie:)Pozdrawiam.
Człowiek - najwspanialszy i najgorszy gatunek.
Autorko. To przykre co powiem. Im bardziej jestem z
ludźmi, tym bardziej rozumiem i kocham zwierzęta.
Pozdrawiam serdecznie.
reakcje ludzi ....w zależności od sytuacji ,jak to
dobrze, ze w każdym drzemie trochę dobra i nikt nie
jest spisany na straty,cenne spostrzeżenie Dorotko
dlatego tak lubię Twoje wiersze