Nie jest
piękno
nie jest grzechem
ono wodzi
na pokuszenie
wystarczy
spojrzeć na różę
przyciąga nasze spojrzenie
a człowiek ma serce i duszę
by kochać namiętnie
sam też siebie okrada
z tego co jest piękne
poświęca się Bogu i dzieciom
a życie nie jest wieczne
i tak lata płyną
jak woda w potoku
dzieci wychodzą z domu
teraz już wiesz
że nie jesteś potrzebny
albo nie potrzebna nikomu
czas jest jak złodziej
i człowiek odchodzi
z tego świata ubogi
Autor Wladi
Komentarze (13)
Ostatnie wersy nad wyraz prawdziwe... pozdrowienia
Przecież jesteśmy częścią tego świata i tak jak
wszystkie inne stworzenia jesteśmy w celu przedłużenia
gatunku ludzkiego.Jak pisklęta wylecą z gniazda to
rodzice są im nie potrzebni.A człowiek jako istota
rozumna może sobie ten swój czas do chwili smierci
jakoś uprzyjemnić.
Jest dobry. Mądre słowa.
Róża to piękno bardzo konwencjonalne. Kto może się
zakochać w róży? Jedynie Mały Książę. Natomiast wokół
nas pełno jest innego piękna: Piękne kobiety,
krajobraz, dzieła sztuki itp. Póki można trzeba tym
pięknem żyć i nie odkładać tego na okres "po
wychowaniu wnuków". Ja już mam coraz mniej możliwości,
ale nie zmarnowałem życia i mam piękne wspomnienia.
Ładna refleksja.
Pozdrawiam.
Marek
Tak to wygląda nasze przemijanie, za młodu nie
zauważamy, potem przychodzi refleksja. Pozdrawiam.
Ładny wiersz ze smutną prawdą. No cóż takie jest życie
ale cieszmy się tym co jest tu i teraz. Pozdrawiam
Każdą chwilą trzeba się cieszyć :)
Przemijanie dopada czasem okrutnie...
Serdecznie pozdrawiam
To chyba taki specjalny scenariusz na to nasze
przemijanie...jakby nie było innych zmartwień po
drodze. Z podobaniem i pozdrowieniem :)
cóż, starość jest nikomu nie potrzebna, ale póki co
cieszmy się rodziną. Ja tak mam.
Przyjacielu święte słowa, tak właśnie jest z czasem, a
człowiek tak właśnie umiera.
Czas zabiera wszystko najpierw młodość potem szczęście
rodzinne a na końcu życie... Waldek, przyjacielu
napisałeś wiersz, który jest smutną prawdą lecz nie
wszyscy zdają sobie z tego sprawę... pozdrawiam
a mnie jest szkoda lata
i szkoda tamtych wspomnień
czas jest jak złodziej
i człowiek odchodzi
z tego świata ubogi