Nie jestem Bogiem...

do ludzi...

Nie jestem Bogiem wyobraź to sobie,
więc nie oczekuj ode mnie więcej niż może człowiek.

Nie jestem wrogiem, chociaż nóż trzymam w dłoni,
jestem obcyy jakoś musze się bronić.

Nie jestem Bogiem,
więc pozwól mi iść swoim krokiem.

Jestem człowiek,
prędzej upadne niż się wzniose.

Nie jestem Bogiem,
więc nie mów mi –proszę.

Jestem człowiek,
nigdy lepszym niż wczoraj być jutro nie zdołam.

Nie jestem Bogiem,
cudów nie robie,

Jestem człowiek,
obracam dobro przeciwko sobie.

Nie jestem Bogiem,
kiedyś jeziorem teraz szambem się staję.

Jestem człowiek,
codziennie narzekam, nie umie żyć inaczej.

Nie jestem Bogiem, jak każdy człowiek,
rzeczywistością się brzydzę choć sam ją tworze.

Jestem człowiek,
bo zamiast ją naprawiać uciekam gdziekolwiek, by móc o niej zapomnieć.

Nie jestem wrogiem,
Bóg mnie takim stworzył, widocznie lepszym być nie mogę.

Nie jesteś Bogiem, poczuj to w sobie,
a zobaczysz że twoje jutro wczoraj utonie.

Jesteś człowiek, więc nie próbuj być Bogiem.
Chcesz czas zatrzymać, a nie umiesz poradzić sobie z nałogiem.

Nie jesteś Bogiem,
więc powiedz mi kim jest Człowiek?

autor

obcyy

Napisany: 2007-05-07 Dodano: 2008-01-12 16:26:27

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie