I nie mów już-ja swoje wiem

Nie narzucam swego zdania. Nie chce także generalizować.

Jesteście tu
spożywacie święty chleb
za chwilę jak tępy nóż
wasze złe słowa wbijają we mnie się
Obłuda tak
zatapia, wżera się
w każdy wasz święty dzień
w każdy wasz święty cień

I nie mów już
"ja swoje wiem"!
dziś w słodkie jabłko
mocno wgryzam się
znajduję siłę i sens
te wasze piękne mowy tłumią ptaków śpiew

Nie stłamsisz we mnie chęci szukania
Nie zamkniesz mych oczu na pragnienie widzenia
Pragnę rozumieć, czuć- nie ślepo wierzyć
choć moje 'jutro' nie ode mnie zależy

autor

Riannon

Dodano: 2005-02-19 20:42:50

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie