* * * (Nie mów mi, że tak jest...
Nie mów mi, że tak jest albo nie jest.
Ani ja, ani ty nic nie wiemy.
Każdy dzień, kiedy do mnie się śmiejesz,
Może jest tylko snem lub marzeniem.
Nawet tego nie mogę być pewien,
Gdy twe włosy falują na wietrze,
Czy piękniejesz rozwiana w powiewie,
Czy się zdajesz, a z tobą powietrze.
Więc mi nie mów pochmurna na pozór,
Że nie kocham, bo wśród nieistnienia,
Wbrew twej skardze i przeciw czasowi
Moja miłość się tylko nie zmienia.
autor
zenon63
Dodano: 2006-08-16 08:48:12
Ten wiersz przeczytano 448 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.