nie możemy się zobaczyć

nie możemy się zobaczyć
choć na tle klosza niebieskiego
wisi księżyc obserwujący mnie
Jego czasem

lecz nie widać wyraźnie
może to mara,
a może bojaźnie pokryły pyłem me szyby

i nie widać w całości odstępów
między zagubionym Nim
między wewnętrznym upojeniem
jeszcze nieupojonego

nie wypiliśmy kielichów rozkoszy
w tajemnicy ilzujonistycznego czegoś
ćwiartowanego dobami
i wyciem empatycznym wilków

a za oknem, oprócz deszczu, gradu
widać blask oczu, nieznanych mi dotąd
promieniejących od lustra niezliczonych wymiarów

widać,
rozpościeram się na łonie
tego wszystkiego
nie dostrzegając skłonów niebiańskich uśmiechów

autor

szaremajtasy

Napisany: 2008-06-08 Dodano: 2008-06-08 21:28:30

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie