,,Nie musisz

Nie musisz mi powtarzać...wiem jak to jest
Gdy wszystko przemyka przez palce jak wiatr
Gdy patrzysz przed siebie i widzisz tylko strach
Znam tą niepewność co będzie jutro
Pamiętam tą rozpacz rozdzierającą serce jak płótno...
Wiem jak smakują złudzenia i sny
Ja potrafiłam kiedyś liczyć na palcach szare dni
Nie musisz mi powtarzać...wiem jak to jest
Gdy doganiają cię chwile zwątpienia
I niszczą cały twój świat
Gdy toniesz we własnych łzach
Nie potrafisz kochać nie umiesz się śmiać
Lecz to wszystko przeminie
Zniknie nad ranem ,gdy pojawi się mgła
A Tobie pozostaną smutne wspomnienia-prawie bez znaczenia
Chwila ciszy-porannego milczenia...
Nauczysz się żyć od nowa ,pozornie oczyszczona
W pozornie innym świecie,pozornie odmieniona
Lecz w Tobie wiecznie żyć będzie żal niespełnienia
I niepjęta prawda ,że w życiu wszystko się zmienia

autor

ILa19

Dodano: 2004-09-15 11:38:36

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie