Nie oddam je, to moje życie

Przenikliwość wnętrza, dostojność mego serca
Szacunek, uznanie, ludzka dola i męka,

Wokół miliardy dusz, każda, osobowość mająca
W środku koła jedna twarz ze zmarszczkami żyjąca,

Mijają lata, czas biegnie nieubłagalnie
Włosy siwieją, śmierć dopada feralnie,

Realnie . . .

Ubieram ferezje, może zdołam się schować
W zgliszczach ludzkich twarz, nie wątpie się poddać,

Uciekne tunelem, nie pozostawię tropu
Będę wciąż walczył, dojdę życia kroku,

I choć cała w czarny płaszcz ubrana jesteś
Trzymając w dłoni ludzkie serca bicie,
Ja "Nie oddam je, to moje życie".

autor

Djebra

Dodano: 2006-12-21 21:34:10

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie