Nie patrz
Nie patrz na mnie
Nie ja buduje ten świat
Nie ja postawiłem nogę na księżycu
Nie jako pierwszy i nie naprawdę
Nie patrz na mnie
Nie ja konstruuje maszyny
Nie ja porywam miliony do krzyku
Nie ja jestem panem żyć innych ludzi
Nie patrz na mnie...
Bo po co tak stać w zapatrzeniu
Na maloletniego starca
Na lawce zasiedzianej zielenia
... nie patrz na mnie z podziwem.
... nie patrz i Ty, W.
autor
niedźwiedź
Dodano: 2007-11-13 01:36:34
Ten wiersz przeczytano 614 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
nie pragnie podziwu skromność wykazuje ale
kontrowersja Dobre zawsze trzeba podziwiać a wiersz
jest zaczepny
Mam nadzieję, że ten komentarz "brawo, fajny wiersz"
jest efektem godziny.. No, ja też nie wysilę się na
to, by napisać coś mądrego.
Ja tam bym chciała, żeby ludzie patrzyli na mnie z
podziwem.. Choć nie zrobiłam dla tego podziwu nic.
brawo, fajny wiersz.