Nie poddam się szarości!

Samochód pędzi za samochodem
Ludzie chodnikami pędzą korowodem
A ja bym chciała przystanąć na chwilę
I spojrzeć na latające nad głową motyle...

A ja bym chciała na zielonej łące
Odszukać ptaki w dali śpiewające
I moczyć nogi w zimnym strumieniu
A w tym szarym mieście żyję jak w więzieniu!

I nagle!Szturchnięcie twardego ramienia
Znika więc wizja pięknego strumienia
Trzeba powrócić do codzienności
Lecz nigdy nie poddam się przeklętej szarości!

autor

Maciejka22

Napisany: 2006-11-14 Dodano: 2006-11-15 14:45:44

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie