Nie porównując się z nikim

Nie porównując się z nikim nie szukając daleko i niczego

Żyję tu, jakby nie było,
jak na zesłaniu na Syberii.
Niby że nie jak każdy
na każdym wygwizdowie,
pustkowiu, końcu świata.
A jednak, jak mógłbym
stąd odejść, jeśli zawsze
mogę, a nigdy nie odchodzę.

Bo jak mam zrezygnować
ze swojego wybawienia,
iść tam, gdzie wszystko
jest, jakby tu nie było,
najlepsze, czy najgorsze,
co to na jedno wychodzi.

autor

jarosław_wiesławski

Napisany: 2014-03-03 Dodano: 2014-04-02 05:50:30

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie