Nie pytaj
Ona „dawała
pod mostem”.
Myślisz, że miała
życie proste?
Nie…
Noce i dnie,
tam stała.
Po przęsłach
- jak klęskach,
weszła cała
do Edenu.
Ufam, że nie spytasz „czemu?”
autor
DoroteK
Dodano: 2010-05-06 17:02:33
Ten wiersz przeczytano 1031 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Dopisuje sie do wypowiedzi Karola
Wymowna bardzo melancholia, pozdrawiam ciepło.
łoj... świetne /nie pytaj czemu.
;)
Czasami życie zmusza do takich sytuacji.
W poezji można wiele wyrazić, dlatego ją lubię.
Pozdrawiam serdecznie :)
nie wypada pytać, więc nie pytam
pozdrawiam :)
Refleksyjny życiowy przekaz.
Z pewnością nasuwa się pytanie- dlaczego? czemu?
Za takie życie, to raczej do Edenu by nie weszła, w
końcu to jej wybór, być słabą i "dawać pod mostem",
czy dać z siebie wszystko, ale nie pod mostem...
Dobrze, że w tych przęsłach się nie zaplątała :)
Też nie spytam:) nie jestem aż taka ciekawska
I to jest wiersz? Śmiechu warte.
Moim zdaniem Eden może być, ale tu i teraz - myśl, że
gdzieś tam jest miejsce, które tak naprawdę nie
wiadomo (w dodatku czym i jakie jest) uważam za
zwodniczą - odciągającą od tego by świat i swoje życie
uczynić pełniejszym, szczęśliwszym, prawdziwym... Moim
zdaniem nie ma na co czekać - dlatego warto żyć i to
ze wszech miar aktywnie! Pozdrawiam serdecznie
nie pytaj bo i po co....czerp z życia pełnymi
garściami....pozdrawiam,...
Jakim cudem ja ten wiersz przegapiłem??? Perfekcyjnie
napisany wiersz nieregularny. Zazwyczaj rymy + duża
nieregularność powoduje katastrofę, u Ciebie jest to
napisane po prostu świetnie. Swoisty rytm w wierszu
również bardzo pomaga w jego odbiorze.
Treściowo eleganckie i poruszające. Brawo!!!
Krótka forma i jakże wyrazista, zastanawiające są losy
ludzkie....
i tak w życiu bywa