Nie pytaj o prawdę
Nie pytaj mnie więcej
Bo sama już nie wiem
Niech inni Tobie powiedzą
Co było, być chciało
Co dawno się stało
To inni, nie ja, lepiej wiedzą
Zapytaj się chwili
Co dawno za nami
Niech ona ci prawdę opowie
Co było minęło
Już życie prześniło
A resztę milczenie dopowie
Nie pytaj o prawdę
Bo takiej już nie ma
Niech inni jej sensu szukają
Co było nie czeka
I inne z daleka
Tę prawdę me usta Ci dają
Komentarze (9)
Nie warto rozdrapywać dawne rany.+
Wiersz bardzo głęboki. Często prawdę znają inni lepiej
od nas, oczywiście w przenośni. W kontaktach z ludźmi
zauważyłem, że mimo naszej prawdy inni ja
przekształcają na własny sposób i użytek.
Bardzo melodyjnie przemknęłam po wierszu...ot cała
prawda
Nie mam na razie dostępu do wirtualnej Polski więc nie
wiem czy Twoja wiadomość doszła.Wysłałam swoje
zaproszenie.Sprawdzaj pocztę.Wiersz bardzo mi się
podoba.
Śliczny, poruszający wiersz. Gratuluję! (+)
Piekny wiersz... nie zawsze chcemy znac prawde
najbardziej podoba mi sie zwrot "to inni, nie ja,
lepiej wiedzą"
bo każdemu wydaje się że wie najlepiej coś o kimś o
kim w rzeczywistości niczego nie wie :)
ładnie zawarty temat w treści.pozdrawiam
Śliczny wiersz:)
"Nie pytaj o prawdę
Bo takiej już nie ma"
Warty przeczytania...
Zostawiam dużego plusa:)