Nie umiem
Kolejny dzień mnie boli,
ma dusza mi kwili.
Nie wiem co mam robić,
czy z życia dalej doić.
Nie umiem już zdrowo myśleć.
Nie umiem już dawać.
Nie umiem ludziom ufać.
Nie umiem ludziom przebaczać.
Życie mi daje w kość,
a ja już mam tego dość.
Kochać pragnę, dawać chcę,
ale nie potrafię.
Chciałabym żyć jak inni,
tak beztrosko.
Ale życie nie daje tego mi,
bo nie jest w sercu mym bosko.
Bo prawda taka,
próbowałam nie żyć.
A co Bóg daje to i zabiera.
A nie ma prawa zabrać ktoś inny.
a to dedykuje komuś, kto jest w mym sercu bardzo glęboko :) dla Ciebie Aniu ;) :*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.