...:::Nie wiem:::...

Wiersz dedykuję wszystkim którzy nie mają już siły żyć w bólu i cierpieniu......

Nie wiem czy dobrze robię odchodząc stąd.
Nie wiem czy tak naprawdę robię błąd…
Chcę się przekonać jak tam jest…
Chce ujrzeć światło i jej jasne wierzch.
Nie rozumiem już tego całego świata…
Wszyscy postrzegają mnie jako wariata…
Nie potrafię się odnaleźć w brzemię strumieni…
Nie umiem się znaleźć w kręgu zieleni…
Życie mnie przeraża z dnia na dzień…
Życie pokazuje błędy, które bolą mnie…
Nie potrafię już powiedzieć nie poddam się…
Umiem tylko żyć wiedząc, że umrę…
Może kiedyś nadejdą lepsze dni…
Może zmienię się i poczuję, że chcę żyć…
Może będzie lepiej niż jest teraz…
Może zmieni się wszystko w oczach…
A woda…
Odżyje w strumieniach…

Jeden,drugi,trzeci - tak mijają dni... cisza, pustka, łzy - to efekty liczenia...

autor

Doti-_15

Napisany: 2005-03-03 Dodano: 2005-03-04 21:33:25

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie