Nie wiem....
Nie wiem
nie umiem powiedzieć
czy jeszcze coś kiedyś napiszę
Nie wiem
nie umiem się przedrzeć
przez serca pustkę i ciszę....
Niedawno tyle radości
sprawiało mi moje pisanie
a teraz ot tak po prostu
wena odeszła w nieznane...
Kołyszą się myśli bez słowa
z mgłą rano idą w tan
kasztany już lecą na głowy
może przez jesień ten stan?
Szelest liści więdnących
odbija się w uszach symfonią
nuta do nuty...krok za krokiem
podąża za mną melancholia....
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2007-09-21 20:41:07
Ten wiersz przeczytano 404 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
każdemu zdarza się chwilowy brak weny, ale patrzac na
Twoj wiersz nie jest aż tak źle, powiem, że nawet
dobrze:)
Całkiem Cię jeszcze wena nie opuściła :) Może należy
jej się urlop :)
A poważnie, to chyba każdy ma takie chwile - dłuższe
lub krótsze - kiedy po prostu nic mu się nie pisze. A
potem przychodzi moment, że powstaje kilka wierszy na
raz...
...czytając wiersz nie odczuwam braku weny...Jest
subtelny,a słowa w nim jakby tańczyły...
no, jesli tak wygląda brak weny- to ja jestem pod
ogromnym wrażeniem!! Wiersz jest piękny, refleksyjny!
Wena jest jak bumerang - odchodzi, by po chwili
powrócić.
Fajnie ubrana w słowa bezradność dla brakku
weny...chyba jesień tak działa ale ta deszczowa...