I nie wódź nas na pokuszenie...
jeszcze urlop...już po wczasach....i takie tam przychodzą do głowy
świat stanął na głowie
rozum znalazł się w butach
nogi wodzą nas na pokuszenie
im buty ciaśniejsze tym bardziej
grzeszne
a to skręcą gdzieś w ślepy zaułek
a to potykając się za nisko upadną
rozchylając bez umiaru uda
to znów dadzą kopa bezbronnemu
a noski ich nie czują dobroci
oczka wiązadeł rozbiegane
nie widzą przyszłości
i język zasznurowany
nie może się pożalić
och Święta Ziemio
co nas nosisz
zrób obrót jak najszybciej
niech się przewrócimy i pozbieramy
i staniemy normalnie
na tym łez padole
Komentarze (12)
"trochę późno ...lepiej późno niż wcale"
piękne przemyślenia
warto przypominać o takich słowach jakie zostały w
wierszu
DOBRY WIERSZ:)
Dlaczego tyle pesymizmu. A może tak jest dobrze?
Pozdrawiam:)
no..no..bardzo ciekawy punkt widzenia...brawo...
Pomysl pochwalic musze, widac ze wyobraznia pracuje.
Wykonanie tak na czworke ale postepy sa zauwazalne.
Tak to bywa, kiedy rozum nie wie gdzie jego miejsce i
jakie zadanie...Świetnie napisane.
swietne porownanie calego zycia, do chodzenia w
butach, trafne metafory..to mi sie podoba :)
SUPERANCKO ! :)
POZDRAWIAM :)
i święta Ziemio, widzisz o co cię wielki poeta prosi,
chce mu się stanąć na głowie a jest leniwy i stójki
ani rusz! pewnie nigdy jej nie próbował, a teraz w
butach rozumu szukać ma zamiar, oj porobiło to się...
wiele mądrości można się doczytać "między wierszami"
wiersza niby o butach:) dobry pomysł i wykonanie
ciekawa metafora z tymi bucikami, jednak nie wiadomo
czemu zasmucił mnie ten wiersz (odpoczywaj,
odpoczywaj... nie trać ani jednej urlopowej chwilki
:-)
Nie ma przyszłości jest beznadzieja.
Świetny wiersz.Pozdrawiam.