Nie zgub mnie
Tylko mnie nie zgub w rzece marzeń,
która wciąż grzeszy w siódmym niebie.
Ja tu na ziemi mam witraże
zwyczajnych minut. Te przyziemne.
I nie zapodziej mnie na ścieżkach
tworzonych trudem dni powszednich.
Gdy na tych szlakach bym ci pierzchła,
pomyśl, że przecież nie my jedni.
Gdybyś mnie zgubił, szybko biegnij
gdzie zapach kawy, sen ogrodu.
Latawcem myśli mnie dosięgnij.
Tylko czy na to będziesz gotów...?
autor
magda*
Dodano: 2020-05-02 09:45:31
Ten wiersz przeczytano 1365 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Ślicznie!
Pozdrawiam :)
Wiersz bardzo fajny.Serio.Jest w nim urok i
nostalgia.A najwięcej miłości.Pozdrawiam.
Cudna liryka.
Bardzo podoba...
Marzenia, marzenia, marzenia...
Pozdrawiam :)
Witaj Madziu:)
Jak napisała Mariolka.Dodałbym jeszcze bajecznie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
głos a nawet głos plus :)
Pięknie i tak subtelnie, jak tylko Ty to potrafisz.
Piękna ta rzeka marzeń z zapachem kawy i ogrodów,
wiersz jak zwykle pełen uroku, dobry w treści i
formie.
Pozdrawiam majowo, Magdo :)
Jestem, bo Jastrz napisał że jak miłość to tylko z
zapachem kawy, i że u ciebie też tak jest. A on został
singlem, bo jest herbaciarzem :)
Więc przyszłam sprawdzić, i rzeczywiście... Wiersz
bardzo się podoba. Moja ukochana klasyka :)
Niczym majowy wiaterek . Ładnie, dynamicznie, ciepło.
Pozdrawiam :)
Jeśli Cię zgubi, będzie sam sobie winien, a chętnych
do zajęcia jego miejsca zapewne jest sporo.
Miło Cię czytać Magdo po dłuższej nieobecności. W
rytmicznym wierszu kryje się prośba o uwagę i pamięć.
A co do finałowego pytania: Chyba nikt nie jest gotów
na rozstanie z najbliższymi. Pozdrawiam:)
Dawno Cię nie było.
Wróciłaś przepiękną ulotną pezją.
Śliczne, a latawiec myśli - przepiękne:). M