Niebo
Byłam w niebie,
a teraz podły los każe zejść mi na
ziemię...
Byłam w niebie
i w pewnej chwili Anioł zabrał mi
Ciebie.
Nie ma Cię dla mnie, a ja umieram...
Diabeł dla mnie piekło otwiera.
Tyle mam, tyle mi zostało, mogłam mieć
wiele,
mam tak mało...
Pamiątki i zdjęcia po nas zostały...
Miłość?
Ją Anioły w niebie pochowały...
autor
Maleńka89...
Dodano: 2009-04-18 10:57:18
Ten wiersz przeczytano 476 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
piękna miniaturka z nadzieją to dobrze, + dla
Ciebie,pozdrawiam.
Bardzo ładnie ujęłaś temat. Dajesz margines na
przemyślenia
tu premedytacja bardzo mądrze pisze- za szpadel i
odkopywać, prawdziwa na pewno nie jest zakopana za
głęboko. A i wiersz dobrze brzmi
W tej miniaturce zawarłaś wszystko - całą siebie.
Cieszę się, że miłość znów króluje w Twoim sercu.
Wiersz bardzo plusikowy.
Jeśli znasz miejsce, w którym ją pochowały, to nie
pozostaje nic innego jak je odnaleźć i odkopać ;)
Pozdrawiam