Niebo i ziemia
ziemia
Tu błyskawica, tam piorun wali,
tutaj stodoła i dom się pali.
Czas na modlitwę i przebaczanie
konfesjonał teraz ostoją się staje.
Teraz na ziemi – błyski i grzmoty,
niebo jest bardzo wzburzone.
Widać że grzechy tutaj czynione
są jeszcze nieodpuszczone.
niebo
Jeżeli już tańce to delikatniej,
hołubce były dobre na ziemi.
A tu jest niebo – więc nie wypada
tupać jak baba na dziada.
Mówiłem że lekko, walce i tango,
przecież na dole ludzie mieszkają.
Później pomyślą, co za szatany
tutaj na górze mieszkają.
Komentarze (20)
a więc tańczmy
jeśli trzeba
bo niepewny
wstęp do nieba:)
pozdrowionka:)
Z humorem i na wesoło, tak trzymaj Karl. Pozdrawiam:-)
Z ispiracji wierszem ...tak sie zastanawiam co robia
dusze jak niebo sypie gromami i nawalnica ...chyba nie
tancza..chowaja sie po katach ?? ...milego dnia
Ciekawy pomysł i wykonanie
podoba mi się,a co do tańca to myślę,tak jak Elena.
Dobrej nocy karlu życzę:)
fajnie:)
Ciekawy temat, niebo i ziemia!
Pozdrawiam!
Bardzo ciekawe pozdrawiam
Słuszne refleksje, warte zastanowienia.
Pozdrawiam serdecznie.
Przedstawienie z dwóch perspektyw, świetne :)
myślę, że dusze niewiele ważą
i walca odtańczyć się też odważą :)))
wszędzie jest jakiś porządek,,,dobry wiersz :}
fajnie :))))
jak na ziemi, tak i w niebie?, :)
Dobre... Czasem rzeczywiście wydaje się że tupią nad
głową ;)
fajny u Ciebie wszystko z humorem i na wesoło jak w
niebie tak i na ziemi tańczyć można:-)
pozdrawiam