Niecierpek
leśny kwiat niecierpka
z różą spory toczą
kto przeżyje jutro
kogo zetną nocą
jam bezpieczna w domu
ogród z bramą warty
ja samotny w lesie
las ciągle otwarty
długo wiedli spory
prawie że do rana
tylko słońce wzeszło
już róża zerwana
niecierpek wśród lasu
żółte płatki kuli
nie ma pięknej róży
już mnie nie przytuli
najpiękniejsze kwiaty
życie krótkie wiodą
sięgamy po różę
gardzimy lebiodą
na kwiatku niecierpka
łezki rosy smutne
to za piękną różą
życie jest okrutne
autor
polesiaczar
Dodano: 2015-07-02 22:59:41
Ten wiersz przeczytano 1048 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
świetnie...życie jest okrutne, a chce się pić z Różą
czy Bez :) pozdrawiam
Cierpiący niecierpek.
Miłego dnia.
dziadka powiedzenie dała mi na myśli
ta tu opowiastka choć piękna lecz rzewna
z kopciuszkiem przed ołtarz wtedy raj się ziści
bo tylko do łóżka jest dobra królewna...
pozdrawiam pięknie:)
Jeśli widzimy piękny kwiat, co chcemy go mieć.
Wspaniała i bardzo mądra refleksja.Pozdrawiam
serdecznie:)
life is brutal
Pięknie i uroczo. Pozdrawiam.
Ładnie o niecierpku, który wbrew swej nazwie cierpi,
tęskniąc za różą.
Dobrej nocy.