O niej
Nie dziw się związkom z samotnością
i ciszy która nas otacza,
lubimy spędzać wieczór z książką,
pijemy z jednej filiżanki.
Nocami dotykamy wspomnień,
płodzimy wiersze do szuflady,
wbrew przypuszczeniom, tak jest dobrze.
To prawda, zrywam z nią czasami,
idę do ludzi. Są męczący.
Zagłaskać chcą, zagadać, zaśmiać.
Wszystko i wszystkich. Patrzą w oczy,
pytając z troską "nadal sama?"
Zmęczona, wracam w jej objęcia,
rozplątujemy smętne myśli.
Nie dziw, nie lituj się. Nie trzeba.
Uwierz, jest właśnie tak jak piszę.
Komentarze (70)
Często mam Aniu tak samo.I nie dziwię się że swą
samotność i ciszę można polubić.Ba!Nie można bez nich
czasem żyć.Miłego dnia.
Oczywiście dobry wiersz, z tematyką na przedzie.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam, Anno.
delikatnie, płynnie, prawdziwie... aż chciałabym, by
to był mój wiersz:) (czasami bywa, że też tak
odczuwam) pozdrawiam
Ładny dziewięciozgłoskowiec o samotności. W dwóch
wersach uciekła średniówka. Może zamiast:
"Nocami dotykamy wspomnień,"
napisać
" I dotykając nocą wspomnień"
i zamiast
"Zagłaskać chcą, zagadać, zaśmiać."
"Pragną zagłaskać albo zaśmiać"
lub inaczej? A może jest ok, tylko ja szukam dziury w
całym. Miłego dnia
dobry tekst
Samotność można oswoić, masz racje czasami bywa mniej
mecząca od ludzi. Pozdrawiam.
Świetny wiersz. Serio:)
Aniu czytałam juz wczesniej Twój bardzo dobry i madry
wiersz i mam problem bo właściwie przyznaję Ci rację
ale czasem wydaje się że jednak we dwoje jest raźniej
i łatwiej To zależy od dnia i sytuacji :(
Ale sam wiersz bardzo mi się podoba
Pozdrawiam serdecznie Aniu:)
"Samotność nie jest ułomnością, a wyzwaniem."
Pozdrawiam!
wierzę w każde twoje słowo
Piszesz tak pięknie i przy tym
mądrze, iż czytanie Twoich wierszy
zarówno zachwyca jak i edukuje.
Pozdrawiam:}
myślę, że warto być z kimś i nim spędzać czas;)
dobry, prawdziwy...
bardzo dobry wiersz, peelka wydaje się być tak
blisko...