niekochani

"Niekochani, bo boją się stracić", Piękny wiersz,
pozdrawiam ;)

podpisuje się pod małgosią -m.......

Tak dobrze mi znane. Piękny wiersz.

Ładny wiersz.Gratuluję.Niekochanym współczuję.

tylko z pierwszym wersem się nie zgodzę, bo myślę, że
nie gardzą miłością - po prostu nie mają jej w sobie,
gdyż nie byli nią karmieni w dzieciństwie - nie umieją
kochać i dlatego nie są kochani; prawdziwy, dla mnie
smutny wiersz; pozdrawiam

"Po co my się tak śpieszymy..Czy ma się zawalić
świat..Przecież wszystko zapomnimy..By pamiętać czasu
brak..Nie szukajmy tej przyczyny..Od dojrzałych
naszych lat..Odejdziemy niekochani..Bo się wciąż
śpieszymy tak..." :( M.

niekochani bo nie tęsknią a z drugiej strony
nikt...pustka....żyją w jednym świecie a
odlegli....refleksja....pozdrawiam...

Gdy nie poda się ręki miłości, cierpi się w
samotności. Pozdro...

Bardzo wiele prawdy w tych słowach.

:-) bardzo podoba mi się Twój wiersz :-) a jeśli
czasem coś napiszę nie tak, to proszę wybacz, słowa to
taki niewdzięczny posłaniec... pozdrawiam serdecznie
:-)

Oj co prawda, to prawda. Coraz mniej okazujemy sobie
miłość, a szkoda:)

Świetny!!,,-to pomyłka...powie nic więcej"- fałszywe
złudzenia dodają kolejnych już zbędnych cierpień.
Pozdrawiam!

Poetycki opis strachu przed miłością. Piękny wiersz...